Όλα ξεκίνησαν ένα τράτζικ φθινοπωρινό ξημέρωμα στα Εξάρχεια… (Σεπτέμβριος,2010 - Ιανουάριος 2014)

20110719

Καλό Καλοκαίρι!!!

Σκορποχώρι… Το διαλύσαμε το μαγαζάκι. Μαζέψαμε τα πράγματά μας σε δυο βαλίτσες κι όπου φύγει φύγει. Ε, μα! Δεν μπορώ άλλο αυτό τον μύθο με τον καύσωνα των 40 βαθμών . Αυτό ίσχυε για την προηγούμενη δεκαετία, το συνηθίσαμε, στους 40 κάνουμε και τζόκινγκ. Γιατί δεν μας λέτε την αλήθεια γουρούνια; Τι 40? 50!

Η Ρούνι- ρούνι έτρεχε με 40ο C να βγάλει τα πολυπόθητα εισιτήρια. Η Τζέν-τζέν έδινε το τελευταίο μάθημα, στην τελευταία της εξεταστική… Η Ντράνα έκανε μποτέ και ασκήσεις χαλάρωσης, διότι είχε συγχυστεί με το γεγονός ότι το ξενοδοχείο δεν είναι πεντάστερο και ποιος ξέρει αν έχει air condition.  Η Ζωζώ  χοροπηδούσε από το πάτωμα στο ταβάνι, πού και πού ξεφώνιζε μόνη της «γιουπιιιιι!». Σε λίγες ημέρες θα ερχόταν η Μπέμπα από τη Λόνδρα. Η Κωνβονταφόν, ετοιμάζει ταξίδι μοναχά για πάρτι του… Ελπίζω του χρόνου τέτοια εποχή να έχω στα χέρια το προσκλητήριο του γάμου τους. Κι η miss Kanela, η business woman της ιστορίας, έκλεινε τη μία δουλειά μετά την άλλη, για να το σκάσει τον Αύγουστο σε μέρη μαγικά, ποιος ξέρει με ποιον… Σίγουρα κάτι πονηρό θα ετοιμάζει.

Ο Χόρχε θα περνούσε ένα ήρεμο καλοκαίρι, οικογενειακά, μακριά από τη μπάρα. Σημασία είχε ότι εφοδιάστηκε με το μαγιό-βρακί-απειλή. Ο Λατίνος άφηνε όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά κι ο GPP δεν αποκάλυψε ποτέ τον προορισμό του – φοβήθηκαν μη τους ακολουθήσουμε μάλλον…
Ο Πρόεδρος με την κομπανία του θα διασκορπιζόντουσαν στα νησιά των Κυκλάδων… Που ξέρεις; Με τόσα πήγαινε- έλα που θα κάνουμε πάλι φέτος, όλο και σε κανά λιμάνι θα βρεθούμε.

Κι ο Κακός ο Λύκος, αχ, ο κακός ο λύκος… Μάλλον θα βρίσκεται κάπου εκεί και θα παραμονεύει πίσω από τις γρίλιες.  Πάρος είναι αυτή όμως, κάπου θα τον ξετρυπώσω… (μέχρι να φύγει με κρόουλ προς Μύκονο μεριά για να γλιτώσει!Λέτε; Λέτε να βγει απο το πρόγραμμα;;;;; Ω Θεέ και Κύριε...)

Τα λέμε Σεπτέμβριο, άλλωστε πολύ λίγα επεισόδια έμειναν  μέχρι να ξενιτευτώ και να αποχωριστώ τις PereUbianes και τους PereUbites

Καλό καλοκαίρι, δροσερές βουτιές και θυμηθείτε: Απολαύστε τα κοκτέιλ σας υπεύθυνα!

20110715

Born this way baby

Σε μια βδομάδα και σήμερα θα έχω φύγει επιτέλους από την Αθήνα. Από τον καύσωνα. Από τις κατσαρίδες τις μεταλλαγμένες που με καταδιώκουν, όπου σταθώ κι όπου βρεθώ! «Φύγετε από μπροστά μουουουου» ούρλιαξε η Ζωζώ, ενώ μια από αυτές τις απαίσιες προσπέρναγε το πέδιλό της. Δεν την είδα ποτέ εκείνο το βράδυ, έφυγε για το σπίτι της. Και τώρα έμεινα με τη Ρούνι-ρούνι και τη Ντράνα, οι οποίες επίσης ήταν κατατρεγμένες.

«Στρίβω στη γωνία για να έρθω και βλέπω τον Roux, συνοδευόμενο από δύο! Κατάλαβες; Η μία δεν του έφτανε!», έλεγε και ξανάλεγε συγχυσμένη η Ντράνα και κοπάναγε τον ανανά στο τραπέζι, ευχόμενη να ήταν το κεφάλι του κοκκινοτρίχη. Η Ρούνι- ρούνι από την άλλη, είχε βγάλει στο τραπέζι το filo fax και με οργή στα μάτια έψαχνε ένα τριήμερο, να μπορέσει να το σκάσει για διακοπές. Τι να πω κι εγώ, που εκείνη την ημέρα είχα στηθεί 3 ώρες στις ουρές της Ασφάλειας Υγείας, είχα πάει σε οικογενειακό δείπνο, είχα σβήσει για δεύτερη φορά τούρτα γενεθλίων του αδερφού μου, από το φαγητό και τη ζέστη κόντευα να σκάσω σαν υπερφαγωμένο χάμστερ; Και πάνω στην ώρα, για να διευρύνω την ένταση, όπως συνηθίζω άλλωστε, στέλνω μήνυμα στον Κακό Λύκο. Δεν λέω τίποτα στα κορίτσια, γελάω πονηρά και ύστερα λέω το συνθηματικό «Miami Boy». «Μα είναι πίσω σου ακριβώς!», λέει η Ρούνι- ρούνι με γουρλωμένα μάτια. Η Ντράνα, με τη γνωστή της διακριτικότητα ξεσπάει σε γέλια τσιριχτά, βάζει την παλάμη στο στόμα και χαχανίζει καρφώνοντας το βλέμμα της. Αλλάζω θέση για να κοιτάω κι εγώ προς τα εκεί, μέχρι που ο κακός λύκος με μυρίστηκε και πλησίασε για ένα χαλαρό «hi».

Η miss Kanela καθόταν στο μπαρ με ένα φίλο και δίπλα τους στεκόντουσαν ο Πρόεδρος με τους ψηφοφόρους και τους υποψήφιους συμβούλους. Με τόσους γνωστούς εκεί μέσα, τώρα σκέφτομαι κι εγώ να κατέβω στο συνδυασμό του.

Το πρόβλημα με τον κακό λύκο είναι ότι εγώ δεν μπαίνω σε καλούπι κι εκείνος δεν βγαίνει από το πρόγραμμά του. Στις σπάνιες φορές που αυτές οι δυο ανάστατες ζωές συναντιούνται στο σημείο P.U. δεν υπάρχει συνεννόηση. Γιατί μου συμβαίνει αυτό πάντα με τους ανθρώπους που μου τραβάνε την προσοχή; Εντωμεταξύ έκανε και μια ζέστη απίστευτη, φυσιόμουν μόνη μου, έψαχνα με το δάχτυλο το σημείο που το air condition  είναι πιο ισχυρό.

Ο Κακός ο Λύκος είναι ένας πολύ περίεργος άνθρωπος. Υποθέτω πως αν  δεν ήταν, μάλλον δεν θα τον είχα αναφέρει τόσες φορές κι ούτε θα είχα διάθεση να στέλνω μήνυμα στο σύμπαν να βρεθούμε στον ίδιο χώρο.  Όταν η σύνδεση με το σύμπαν δεν είναι καλή, στέλνω απευθείας σε εκείνον. Εγώ δεν είμαι σίγουρη ότι λαμβάνω το σωστό μήνυμα κι έχω πλέον κουραστεί να μαντεύω. Και τότε η Ρούνι- ρούνι πετάγεται με τον δείκτη τεντωμένο «εύρηκα!», είπε. «Το επόμενο ΠΣΚ!». Η Ντράνα από άσπρη έγινε κίτρινη «Δεν προλαβαίνωωωωω!!! Έχω να αγοράσω μπικίνι! Και σακ βουαγιάζ!». Έγινα έξαλλη, άρχισα να γκαρίζω με τη βραχνή από την κούραση φωνή μου «Πας καλά; Εγώ μέσα σε 5 εργάσιμες έχω φέρει βόλτα όλες τις δημόσιες υπηρεσίες της Ελλάδας ΚΑΙ της Γαλλίας κι εσύ σε 6 μέρες δεν προλαβαίνεις να πας για ψώνιααααα;;;». Η Ντράνα ξεροκατάπιε, κούνησε το κεφάλι της, όπως όταν ο Ντένις ο Τρομερός αντικρίζει το εξαγριωμένο πρόσωπο του γέρου γείτονά του κι είπε «Εντάξει! Θα προλάβω! Θα βάλω πρόγραμμα!». Όλοι με τα προγραμματάκια τους, θα με σκάσουν.

Αφού συμορφώθηκε κι η Ντράνα, μια αυθεντική Παρθένος, κάνω ακόμα μ ια απέλπιδα προσπάθεια να προκαλέσω τον Κακό Λύκο (Ταύρος μέχρι τα μπούνια) να με βάλει στο πρόγραμμά του. Και φυσικά, χωρίς να με βάλει ο ίδιος, και παρά τον «κυνισμό» μου για τον οποίο με κατηγόρησε, το σύμπαν έβαλε τα δυνατά του. «Το επόμενο ΠΣΚ θα είμαι στο νησί», είπε. Ωραία, τώρα πιθανόν να είμαστε όλοι εκεί. Κι όταν λέω όλοι (οι παλιοί θα καταλάβουν), εννοώ όλοι. Nα πω οτι δεν μου αρέσει όλη αυτή η ανακατοσούρα πάλι; Ψέματα θα πω. Αφού το ξέρεις πια, i was born this way (Kριός και ξερό ψωμί).

20110701

The winner takes it all


Η Ζωζώ κι η Τζέν-τζέν ήταν ήδη στο P.U. Όταν έφτασα κι οι δυο τους φαίνονταν απασχολημένες με κάτι «εκεί στο βάθος». Στο μεταξύ περιμέναμε και τη Ντράνα, τον Πρόεδρο και  τον Πρίγκιπα Ονούρ εξ Αγγλίας (φίλος της Μπέμπας από τη Λόνδρα. Η Τζέν-τζέν έσπασε τη σιωπή της «Εκεί κάτω στο βάθος, είναι ο Roux με γκόμενα!». Δηλώνει και σηκώνει τους ώμους μη ξέροντας τι να κάνει. Να ειδοποιήσει τη Ντράνα ή όχι; Να της το φέρει με το μαλακό ή μπαμ και κάτω;  

Ο GPP πλησιάζει για να παραγγείλω. «Τι να σου φέρω;» με ρωτάει κι από τη ντροπή μου δεν ξέρω τι να πρωτοπώ. Κοιτάω λοξά, κοιτάω στο πάτωμα, στο ταβάνι…. «Τον Λατίνο για αρχή!», του λέω ντροπιασμένη, που δεν παρήγγειλα σε εκείνον τόσο απροκάλυπτα κι ενώ ο Λατίνος βρισκόταν στην άαααααλλη άκρη του μπαρ. Μα είχα σκοπό! Μόνο εκείνος ξέρει… «Ένα Cruela Devil», του παραγγέλνω (κάτι σα να λέμε… Bloody Mary αλλά πολύ, πολύ καυτερό, σε σωμών αντί για κόκκινο χρώμα).  Αρχικά μαζευτήκαμε και καλά για «αποχαιρετηστήριο 1», επειδή το Σάββατο θα έφευγα για Γαλλία. Μετά θα ακολουθήσει το «αποχαιρετηστήριο 2», που θα φύγω για Πάρο και τέλος…. Το Σεπτέμβριο το μεγάλο αποχαιρετηστήριο 3,(μία δύο τρείς κι ο Χατζηπετρής) που θα φύγω μια και καλή από τα πάτρια εδάφη. Αν υπάρχει αεροδρόμιο στην Ελλάδα και μπορέσω να μπω σε αεροπλάνο να φύγω. Αν μέχρι τότε υπάρχει Ελλάδα βασικά.

Η Ντράνα καταφθάνει έυθυμη και μόλις μας αντικρύζει, σαν τα τρία κακά της μοίρας μας, το χαμόγελό της παγώνει. «Τι; Τι συμβαίνει; Ποιος είναι εδώ;»… Δεν της απαντάει κανείς. Μόνο την κοιτάμε αμήχανα. «Κατάλαβα, είναι ο Roux με γκόμενα;», κουνάμε καταφατικά τα κεφάλια μας κι απλώνουμε χέρια να την πιάσουμε σε περίπτωση που λιποθυμήσει. «Ε λοιπόν, ας νικήσει η καλύτερη!», είπε, άρπαξε ένα Burberry Marmelade και κουνάμενη πήγε να χαιρετήσει. Δίνει μια διακριτική αγκωνιά στη γκόμενα, της πετάει και το μαλλί μπροστά στη μούρη της, αφήνει και λίγο τον ώμο να φανεί κι ο Roux από κόκκινος γίνεται πορτοκαλί. Η Ζωζώ έκανε ζουμ με τα μάτια, έβγαλε την άκρη της γλωσσίτσας της έξω σα να σφίγγεται και ύστερα από δυο λεπτά σιγής απεφάνθη «Ας νικήσει η καλύτερη!». Άρπαξε το κινητό από την τσάντα της κι έστειλε μήνυμα. Σε ποιον; Τι μήνυμα; Από πότε κι από πού κι ως που; Ουδείς γνωρίζει.

Ο Πρόεδρος κι η Τζέν-τζέν έχουν ανοίξει πηγαδάκι με δυο φίλους του P.U.και κατ’ επέκταση ψηφοφόρους του Προέδρου. Για να καταλάβεις πόσο αγνές είναι οι προθέσεις του Προέδρου, παρότι ο ίδιος ήθελε να πάει Κουφονήσια και όχι Αντίπαρο, έκανε δημοψήφισμα κι υπέκυψε στην επιθυμία των πολλών. So Antiparos it is … Κι εγώ εκεί δίπλα θα είμαι, μη χάσω τα κουτσομπολιά!

Δεν ξέρω ακόμα αν η Ντράνα κι η Ζωζώ είναι οι νικήτριες , πάντως είναι σίγουρα οι καλύτερες! Όπως φάνηκε βέβαια στο τέλος της βραδιάς, η Ντράνα κέρδισε το έπαθλο του Roux, ενώ η ψιλέγκο η άλλη, πήγε σπίτι μόνη της… Αυτό που ισχύει και για τις δυό τους πάντως, όσο τις ξέρω δηλαδή αυτό το συμπέρασμα έχω βγάλει, είναι πως «όταν χάνουν κάτι, είναι επειδή στην πραγματικότητα δεν το θέλουν πολύ». Μήπως τελικά όλοι παθαίνουμε το ίδιο;

The winner takes it all, γι’ αυτό δεν ανησυχώ καθόλου για όσους χάθηκαν, εξαφανίστηκαν, κρύφτηκαν, ξεχάστηκαν, έφυγαν από τη ζωή μας. Σημασία έχει μόνο ότι την επόμενη ημέρα θα ερχόταν η Ρούνι- Ρούνι από τη Ρωσία. Αντίο Ρωσία, καλωσήρθες μπικίνι. Τώρα η μόνη που λείπει είναι η Μπέμπα, για να έρθουμε στα φυσιολογικά μας. Όλοι οι άλλοι… πφ! Να’ταν κι άλλοι!