The winner takes it all

Η Ζωζώ κι η Τζέν-τζέν ήταν ήδη στο P.U. Όταν έφτασα κι οι δυο τους φαίνονταν απασχολημένες με κάτι «εκεί στο βάθος». Στο μεταξύ περιμέναμε και τη Ντράνα, τον Πρόεδρο και  τον Πρίγκιπα Ονούρ εξ Αγγλίας (φίλος της Μπέμπας από τη Λόνδρα. Η Τζέν-τζέν έσπασε τη σιωπή της «Εκεί κάτω στο βάθος, είναι ο Roux με γκόμενα!». Δηλώνει και σηκώνει τους ώμους μη ξέροντας τι να κάνει. Να ειδοποιήσει τη Ντράνα ή όχι; Να της το φέρει με το μαλακό ή μπαμ και κάτω;  

Ο GPP πλησιάζει για να παραγγείλω. «Τι να σου φέρω;» με ρωτάει κι από τη ντροπή μου δεν ξέρω τι να πρωτοπώ. Κοιτάω λοξά, κοιτάω στο πάτωμα, στο ταβάνι…. «Τον Λατίνο για αρχή!», του λέω ντροπιασμένη, που δεν παρήγγειλα σε εκείνον τόσο απροκάλυπτα κι ενώ ο Λατίνος βρισκόταν στην άαααααλλη άκρη του μπαρ. Μα είχα σκοπό! Μόνο εκείνος ξέρει… «Ένα Cruela Devil», του παραγγέλνω (κάτι σα να λέμε… Bloody Mary αλλά πολύ, πολύ καυτερό, σε σωμών αντί για κόκκινο χρώμα).  Αρχικά μαζευτήκαμε και καλά για «αποχαιρετηστήριο 1», επειδή το Σάββατο θα έφευγα για Γαλλία. Μετά θα ακολουθήσει το «αποχαιρετηστήριο 2», που θα φύγω για Πάρο και τέλος…. Το Σεπτέμβριο το μεγάλο αποχαιρετηστήριο 3,(μία δύο τρείς κι ο Χατζηπετρής) που θα φύγω μια και καλή από τα πάτρια εδάφη. Αν υπάρχει αεροδρόμιο στην Ελλάδα και μπορέσω να μπω σε αεροπλάνο να φύγω. Αν μέχρι τότε υπάρχει Ελλάδα βασικά.

Η Ντράνα καταφθάνει έυθυμη και μόλις μας αντικρύζει, σαν τα τρία κακά της μοίρας μας, το χαμόγελό της παγώνει. «Τι; Τι συμβαίνει; Ποιος είναι εδώ;»… Δεν της απαντάει κανείς. Μόνο την κοιτάμε αμήχανα. «Κατάλαβα, είναι ο Roux με γκόμενα;», κουνάμε καταφατικά τα κεφάλια μας κι απλώνουμε χέρια να την πιάσουμε σε περίπτωση που λιποθυμήσει. «Ε λοιπόν, ας νικήσει η καλύτερη!», είπε, άρπαξε ένα Burberry Marmelade και κουνάμενη πήγε να χαιρετήσει. Δίνει μια διακριτική αγκωνιά στη γκόμενα, της πετάει και το μαλλί μπροστά στη μούρη της, αφήνει και λίγο τον ώμο να φανεί κι ο Roux από κόκκινος γίνεται πορτοκαλί. Η Ζωζώ έκανε ζουμ με τα μάτια, έβγαλε την άκρη της γλωσσίτσας της έξω σα να σφίγγεται και ύστερα από δυο λεπτά σιγής απεφάνθη «Ας νικήσει η καλύτερη!». Άρπαξε το κινητό από την τσάντα της κι έστειλε μήνυμα. Σε ποιον; Τι μήνυμα; Από πότε κι από πού κι ως που; Ουδείς γνωρίζει.

Ο Πρόεδρος κι η Τζέν-τζέν έχουν ανοίξει πηγαδάκι με δυο φίλους του P.U.και κατ’ επέκταση ψηφοφόρους του Προέδρου. Για να καταλάβεις πόσο αγνές είναι οι προθέσεις του Προέδρου, παρότι ο ίδιος ήθελε να πάει Κουφονήσια και όχι Αντίπαρο, έκανε δημοψήφισμα κι υπέκυψε στην επιθυμία των πολλών. So Antiparos it is … Κι εγώ εκεί δίπλα θα είμαι, μη χάσω τα κουτσομπολιά!

Δεν ξέρω ακόμα αν η Ντράνα κι η Ζωζώ είναι οι νικήτριες , πάντως είναι σίγουρα οι καλύτερες! Όπως φάνηκε βέβαια στο τέλος της βραδιάς, η Ντράνα κέρδισε το έπαθλο του Roux, ενώ η ψιλέγκο η άλλη, πήγε σπίτι μόνη της… Αυτό που ισχύει και για τις δυό τους πάντως, όσο τις ξέρω δηλαδή αυτό το συμπέρασμα έχω βγάλει, είναι πως «όταν χάνουν κάτι, είναι επειδή στην πραγματικότητα δεν το θέλουν πολύ». Μήπως τελικά όλοι παθαίνουμε το ίδιο;

The winner takes it all, γι’ αυτό δεν ανησυχώ καθόλου για όσους χάθηκαν, εξαφανίστηκαν, κρύφτηκαν, ξεχάστηκαν, έφυγαν από τη ζωή μας. Σημασία έχει μόνο ότι την επόμενη ημέρα θα ερχόταν η Ρούνι- Ρούνι από τη Ρωσία. Αντίο Ρωσία, καλωσήρθες μπικίνι. Τώρα η μόνη που λείπει είναι η Μπέμπα, για να έρθουμε στα φυσιολογικά μας. Όλοι οι άλλοι… πφ! Να’ταν κι άλλοι!