Ήταν 9 το βράδυ, οι προσκεκλημένοι μου ήταν άφαντοι, είχα πιστέψει ότι κανείς δεν θα έρθει! Ήμουν με τον Iron Man, καθόμασταν στο μπαρ, κοιταζόμασταν, τα λόγια ήταν πολύ δύσκολα στην αρχή… Μετά αρχίσαμε να συζητάμε περί ανέμων και υδάτων και σχεδιάζουμε τα όσα θα κάνουμε σε δυο μήνες από τώρα, που θα έρθει να με επισκεφθεί στη Γαλλία. Είχα υπερένταση κι οπότε δεν ήμουν πρόθυμη να βάλω τα κλάματα αυτή τη φορά.
Λίγο μετά εμφανίστηκε η Ζωζώ. Την ξεχώρισα από τη ζωηρή πράσινη τιράντα του σουτιέν. Ήρθε χαρούμενη, πολύ χαρούμενη, αλλά στο βλέμμα της όταν με κοίταζε, ήταν σα να έχω ήδη φύγει, σα να κοιτάζει φωτογραφία όχι εμένα αυτοπροσώπως. Τώρα ήμασταν οι τρείς μας και σκεφτόμουν πόσο κρίμα είναι, να μην είναι εδώ η Τζέν-τζέν, η Ρούνι- ρούνι και η Μπέμπα. Μα τι ήταν αυτό το περίεργο που έπινε ο Iron Man? «Πρόσεχε, είναι πικάντικο…» με προειδοποιεί ο GPP. Ναι, σιγά… Είμαι μαθημένη! Δροσερός ανανάς, που είναι το καυτερό; … Και λίγο μετά, το τσίλι με έκανε να δακρύσω! Τέλος πάντων, δάκρυσα λίγο κι από συγκίνηση γιατί μπήκε στο P.U. η Τίν-τίν! Η Τίν-τίν είναι η πρώτη φίλη που έκανα στη σχολή, δηλαδή από τις πιο παλιές και πολύ καλές μου φίλες των φοιτητικών χρόνων. Πόσο καιρό είχα να τη δω…
Πριν προλάβω να συνέλθω από τη συγκίνηση, πετάγονται μπροστά μου η Ντράνα κι η Κωνβονταφόν, με διάθεση τρελού ξεφαντώματος, έτοιμες να καρναβαλίσουν. Μαζί ήταν και ο σύζυγος της Κωνβονταφόν, ο κύριος Μάρφιν. Ο Iron Man και ο κύριος Μάρφιν έπιασαν την πάρλα αμέσως, για τις κατασκευές, τα εργαλεία, τη συλλογή από βίδες… Το κακό τρίτωσε όταν μπήκε στο P.U. και ο Νανούκος, κολλητός φίλος του Iron Man με τα ίδια χόμπι και ενδιαφέροντα. Περίμενα καρτερικά την Psychobabble (επίσης πολύ καλή μου φίλη από τη σχολή), που ήξερα καλά ότι θα τους βάλει τα γυαλιά όσον αφορά κατασκευές, χειροτεχνίες και εργαλεία. Διότι εκείνη, εκτός από μπλόγκερ και ηθοποιός, είναι και υδραυλικός, κι ηλεκτρολόγος… Μπομπ ο Μάστορας κανονικά. Η μαστόρισα κατέφθασε ντυμένη στα μαύρα, σα γνήσια γυναίκα αράχνη, συνοδευόμενη από τον μέλλοντα σύζυγο της, κ. Κατιδενκανεικαλίδη. Κι αυτοί ήμασταν όλοι κι όλοι…
«Μια μαρμελάδα!» ζήτησα από το Λατίνο. «Με πάσιον φρούτ ή ράσμπερυ;». Πω πω τι έχανα τόσο καιρό η χαζή… Μόνο την πορτοκαλιά είχα δοκιμάσει. Αυτό ήταν λοιπόν το αποχαιρετηστήριο κοκτέηλ… Κόκκινο Μπέρμπερυ. «Και μια κανάτα!», γιατί αν δεν ανταλλάξεις λίγο σάλιο με τους φίλους σου τι νόημα έχει να λέγεστε φίλοι;
Η Ντράνα πρώτη φορά έβγαινε φωτογραφίες ανέμελη, αφήνοντας πίσω της την κλασική πόζα. Η Κωνβονταφόν δεν σταμάτησε να κάνει τις γνωστές, αδιάκριτες ερωτήσεις και να πλέκει το γαϊτανάκι του κοινωνικού σχολιασμού… Η Ζωζώ άφησε το περιέ, που είχε γίνει ένα με το χέρι της τους τελευταίους μίζερους μήνες και το μάτι της άστραψε μόλις έβαλε ξανά λίγο αλκοόλ στο στόμα της. Κάπου εκεί ανάμεσα, ήρθε ο Πρόεδρος να δώσει ευχές για ένα καλύτερο αύριο. Ο Νανούκος, ως γνήσιος διαλογιστής και γκουρού, μου είπε μια βουδιστική παραβολή που ακούστηκε σαν αυτό που λέμε… ευχή και κατάρα μαζί. Η Τίν-τίν δεν προλάβαινε να μιλήσει γιατί έπρεπε να προλάβω να της πω, ό,τι έχω γράψει και δεν έχω γράψει σε αυτό το blog. Ο Iron Man έπαιρνε συνέντευξη από όλους, για την οικονομική κρίση, για τα σχέδια του χειμώνα, για τις δουλειές και τους μισθούς (κάνει στατιστικές; Ποιος ξέρει… Αλλά αυτό το μικρόβιο κολλάς άμα μπλέξεις με γκόμενα δημοσιογράφο, ας πρόσεχε!). Η Psychobabble εξερευνούσε το P.U. και έκανε πιο εύκολα πλέον εικόνα, τα όσα έχουν γίνει και καταγραφεί εδώ τα τελευταία χρόνια. Τώρα κάνω κι εγώ μια αναδρομή στα παλιά… καλά ήταν.
Βασικά, τις περισσότερες φορές δεν ήταν απλώς καλά… Ήταν τέλεια. Όταν όμως κάτι τελειώνει, κάτι άλλο αρχίζει, έτσι δε λένε;
Αυτή ας πούμε ήταν μια Bonne Nuit… Γι’ αυτό κι ήταν κι η τελευταία. Bonne nuit… Όπως οι Γάλλοι, λένε Καληνύχτα. Βέβαια, ο Χόρχε θα συνεχίζει να φτιάχνει τα πιο πρωτότυπα κι απίστευτα γευστικά κοκτέηλ, ο Πρόεδρος θα βρει κι άλλους πολλούς ψηφοφόρους, η Ντράνα θα ξαναφωτογραφηθεί στο ίδιο σκαμπό, με τον ίδιο φόντο, στην ίδια πόζα. Η Ζωζώ θα καπνίσει πολλά τσιγάρα ακόμα, περιμένοντας εμένα και τη Μπέμπα να γυρίσουμε. Η Τζέν-τζέν θα τραβολογάει τη Ρούνι- ρούνι και θα ενοχλεί τους μπαρμεν ασταμάτητα… Η miss Kanela θα ξαναβγεί από τα ιδιαίτερα δωμάτιά της, στην επόμενη κρίση ηλικίας που θα πάθει κι η Κωνβονταφόν, όσες φορές τύχει να έρθει, θα παραγγείλει την Ιαπωνέζικη μπύρα- που κάνει καλό στα μαλλιά και τα νύχια βεβαίως- βεβαίως.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ, το στριπτίζ του GPP πάνω στη μπάρα, το χαμόγελο του Mexican όταν γεννήθηκε ο γιός του, τα πονηρά κομπλιμέντα του Mr. Blue Eyes… Τα τέλεια, φανταχτερά γενέθλια της Ζωζώς με το τεράστιο μάρφιν-birthday cake, το ακόμα καλύτερο κι από το δικό μου αποχαιρετηστήριο πάρτι της Μπέμπας, το μαρτίνι αγγούρι και το event “Welcome Mpempa- Mpempa is back». Το σάλο που προκαλέσαμε την Πρωτοχρονιά, 9 κορίτσια γυναικοπαρέα για όλα τα γούστα! Τις Κυριακές τα απογεύματα, την Τσικνοπέμπτη… Το τσίρκο των αποκριών… Το porn star martini shaker και τα σφηνάκια με βότκα καραμέλα! Το γέλιο που κάναμε με τη Miss Kanela και τον Βρά- κί για την αγαπημένη gay κοινότητα και το «ιρλ-ιρλ-ιρλ-ούα-ούα». Τον επίδοξο εραστή Ποθητό, που μας γνώρισε όλες στο αναγνωστήριο της Νομικής (στο οποίο δεν πήγαμε ποτέ), την Κλανίτσα- πέφτουλα, που αγόραζε με cash λίγα λεπτά από το χρόνο μας.. Τα μπουγελώματα, τα παιχνίδια με τα παγάκια, τον τουρτοπόλεμο στα γενέθλιά μου… Τους έρωτες… Και για να ολοκληρώσουμε την ιστορία αυτή, που ξεκίνησε όπως έχουμε πει, ένα βράδυ στα Εξάρχεια, που ήμουν τύφλα και μέσα μου ένιωθα χώμα… Μπορεί να έχασα έναν άνθρωπο, αλλά κέρδισα τόσους πολλούς άλλους! Με κάποιους έκανα πολύ δυνατές φιλίες (βλ, Psychobabble) με άλλους έμεινα απλά μια γνωστή (κακός λύκος) κι άξιζαν όλοι «λίγο από τον χρόνο μου».
Τελικά φεύγω πολύ γεμάτη… Για τα things you do around 20’s. Γιατί κάθε ηλικία έχει τα καλά της και πρέπει να τη ζούμε όπως της αξίζει και να αναγνωρίζουμε το καλό που μας συμβαίνει τη στιγμή που μας συμβαίνει. Είναι ο μόνος τρόπος να χαίρεσαι όταν θυμάσαι τα παλιά, αντί να θλίβεσαι που στο "τότε" δεν ένιωθες ευχαριστημένος και πλήρης. Εγώ νιώθω πολύ ευχαριστημένη και αρκετά πλήρης.
So, ready for a new life?
Τhe End
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου