Θέμα "Timing"

Που είχαμε μείνει; Α, ναι, στο αποχαιρετιστήριο πάρτι του Σεπτεμβρίου 2011. Welcome back λοιπόν, για εμένα και για εσάς! 

Το καλό και το κακό τάιμινγκ μπορεί να σου αλλάξει  τη ζωή. Άλλοτε έρχεσαι και φεύγεις και δεν έχει αλλάξει τίποτα, άλλοτε έχουν αλλάξει όλα, ή όλοι ή  εσύ…Την τελευταία φορά που είδα τον Χόρχε, μου είπε «έχεις αλλάξει πολύ». Λες; Λες τελικά να αλλάζουν οι άνθρωποι;

Οι συνθήκες γενικότερα. Οι ρόλοι αντιστρέφονται, το ίδιο και οι όροι μιας σχέσης… Και να τώρα, που άνοιξε ένας νέος κύκλος, ύστερα από ένα χρόνο απουσίας…εκτός Ελλάδας, εκτός πραγματικότητας και φυσικά εκτός Pere Ubu. Ένα καλοκαίρι αδιάφορο…Όμως το φθινόπωρο; Το φθινόπωρο έχει πάντα μεγάλο ενδιαφέρον. Το φθινόπωρο είναι η περίοδος της επιστροφής…(κι άλλα αποσιωπητικά) … …(λίγα ακόμα για να το κουράσω κι άλλο)…

Η περίοδος όπου η προσαρμογή τελειώνει κι αρχίζεις ξανά να χτίζεις. Σε αυτό το σκηνικό, είμαι ένας πολύ εργατικός χτίστης, αν και κατά καιρούς φαίνεται ότι ανήκω στα μπάζα!

Το Pere Ubu είχε αλλάξει εντελώς από αυτό που θυμόμουν. Ήταν περισσότερο μπλέ και λιγότερο κόκκινο, οι αντιθέσεις πιο έντονες όπως και οι απουσίες. Έντονες οι απουσίες του. Ο Λατίνος είχε ανοίξει το δικό του μπαρ, ο Mexican απουσίαζε, όπως και η Ζωζώ που ζει τον έρωτα, η miss Kanella που αφωσιώθηκε στη γιόγκα και στο ευ ζην… Ο Χόρχε βρισκόταν ακόμη στη Μύκονο και η Κωνβονταφόν στην Αγγλία. Εννοείται οτι κι η Κουτσομπόλα ήταν εκεί κι όπως με διαβεβαίωσε η Τζέν-τζέν, δεν έχει αλλάξει χούι, ακόμα κατασκοπεύει και κρυφογελάει και σίγουρα θα του λείψαμε τόσο καιρό! 

Και τώρα μπαίνει μπροστά το μεγάλο «εγώ».  Ένιωσα πολύ περίεργα για την απουσία μου όλο αυτό το διάστημα, σα να μην πίστευα ποτέ ότι περνώντας αυτή την πόρτα θα ξαναγυρίσω σε κάτι γνώριμο. Μα χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια, μόνο τρόπο που σε κοιτούν, έτσι δε λέει το τραγούδι;

Ήταν Πέμπτη… Στα decks ήταν ο Dj Mo, πίσω από τη μπάρα το GPP και στην υποδοχή- σερβις ο Καβαλιέρε. Όλοι οι υπόλοιποι ήταν άγνωστοι. Έψαχνα ανάμεσα στους θαμώνες να αναγνωρίσω μερικούς από εκείνους τους παλιούς καλούς της παρέας του Προέδρου, τους περιστασιακούς αλλά συστηματικούς συνάμα του Shark. Η Τζέν-τζέν μου έδειχνε τις αλλαγές στο μαγαζί κι εγώ σκεφτόμουν ότι αν άλλαξε το σκηνικό, σίγουρα θα πρέπει να αλλάξει και το σενάριο λίγο. Όχι οι πρωταγωνιστές μου όμως… Όχι αυτοί.

Και να’μαστε πάλι σε ένα τραπέζι, με τη Ντράνα και τη Ρούνι-Ρούνι κι εγώ να είμαι σε αναμμένα κάρβουνα, αυτή τη φορά με αφετηρία τη Γλυφάδα και όχι τα Εξάρχεια.

Όμως όπως είπα στην αρχή, όλα είναι θέμα timing. Κι όπως δείχνουν τα πράγματα, ίσως να επέστρεψα περίπου 10 μέρες νωρίτερα από το προβλεπόμενο…κι αυτό δεν μου έχει βγει σε καλό!