Όλα ξεκίνησαν ένα τράτζικ φθινοπωρινό ξημέρωμα στα Εξάρχεια… (Σεπτέμβριος,2010 - Ιανουάριος 2014)

20121008

BabeLOWniaaa


Μπήκα στραβομουτσιασμένη μέσα, βήμα γοργό, βλέμμα σκοτεινό, χείλη σουφρωμένα…Ο GPP καθόταν με τον DJ Mo, ήταν ακόμη νωρίς, μπαστακώθηκα. Ήμουν στην αναμονή. Πόσο το σιχαίνομαι αυτό το πράγμα! Να περιμένω!!! Δεν μπορώ να περιμένω! Τα κορίτσια ήταν σινεμά με τον Αρχαιοκάπηλο (νέο μέλος κι αυτός), εγώ μόλις είχα βγει από την προβολή άλλης ταινίας, η Ντράνα στο δρόμο, ερχόταν να μου κάνει παρέα, επειδή οι άλλες θα αργούσαν, και φυσικά έφτασε τελευταία.

Μαζευτήκαμε και πάλι. Ο Αρχαιοκάπηλος ήταν εξίσου δυσαρεστημένος με εμένα, αλλά αυτού του έφταιγε η ταινία. Τι αλτέρνατιβ γκομενάκι είναι αυτός; Ένι γουέη, η φάση έχει ως εξής: Είναι από τα βράδια που όλοι έχουν ένα πρόβλημα. Από τις παρέες που το πρόβλημα του καθένα είναι προσωπικό κι όχι κοινού ενδιαφέροντος. Από τις συζητήσεις που όλοι μιλάνε αλλά δεν καταλαβαίνει κανείς τίποτα. Από τις στιγμές που κοπανιέσαι στον καναπέ να το πεις να σου φύγει, κι ο άλλος συνεχίζει τη συζήτηση ξεκινώντας και τελειώνοντας με άλλο θέμα, το δικό του. Μια Βαβέλ στην οποία, φαινομενικά, μιλάτε όλοι την ίδια γλώσσα! Σήμερα, μπύρα…from Japan. Μήπως φουσκώσουμε κοιλιές κι όχι μυαλά.

Η Μπέμπα περίμενε επιτέλους εκείνη την πρόσληψη. Στην Ελλάδα του 2012 με ένα μήνα να ξημεροβραδιάζεται δουλεύοντας για τη Σκύλα, δεν είχε μισθό ακόμη, αλλά έβαζε κι από την τσέπη της για να δουλεύει. Και Νάαα οι βενζίνες και Νάααα τα διόδια…Η αφεντικίνα της, άκρως υστερική, μια φαντασιόπληκτη νεόπλουτη των βορείων προαστίων, να κυκλοφορεί στο γραφείο και δύο Φιλιπινέζες για να  της κάνουν αέρα. Κι η Μπέμπα εκεί. Δουλικό απλήρωτο! Μέτοικος. Η Τζέν-τζέν μιλούσε για το τι χρώμα θα έβαφε την κολώνα στο γραφείο της; Μήπως το λιλά είναι υπερβολικό; Μήπως όχι;

Η Ντράνα επέστρεψε στα θρανία, σάμπως έχει τίποτα καλύτερο να κάνει. Αφού έκανε εντατικά Δανικά πέρσι αλλά τώρα έφτυσε τον Κοκκινοτρίχη (θρίαμβος-θρίαμβος) οπότε θα της ήταν άχρηστα, τώρα αποφάσισε να ξεκλειδώσει τις Πύλες της Πληροφορικής και να πάρει για δεύτερη φορά το ECDL. Κάνει συλλογή από διπλώματα και πτυχία.. Έτσι να υπάρχουν! Και προβληματιζόταν...Μετά; Τι άλλο πτυχίο έχει μείνει να πάρω;; Μια που το αναφέραμε,  αυτή η τεχνολογία είναι ανυπόφορη, έχω πάθει ψύχωση με το smarphone. Κοιμάμαι και ξυπνάω με το άγχος ότι έχει αδειάσει η μπαταρία.  Εγώ, που φόρτιζα το κινητό μια φορά την εβδομάδα! Πως σκατά αδειάζει, αφού  κανείς δεν με παίρνει τηλέφωνο;  Ο Κανείς έχει αργήσει μια εβδομάδα ακριβώς να εμφανιστεί από το «θα σε πάρω σε λίγο». «Υπομονή!», λέει η Thinkerbelle, «να κάνετε όλοι υπομονή!». Μάλιστα…

 Η Υπομονή είναι κάτι σχετικό. Τι υπομονή; Ποια υπομονή; Πόσο; Από πού αρχίζει η υπομονή και που τελειώνει; Αυτό που λένε «και η υπομονή έχει τα όριά της» σε τι χρονικό διάστημα αναφέρεται;  «Το καλό πράγμα αργεί να’ρθει», λέει. Αυτό σημαίνει αυτομάτως ότι εγώ είμαι το κακό πράγμα (!) γιατί όχι απλά δεν άργησα, αλλά μάλιστα ήρθα 10 μέρες νωρίτερα. Ότι η Ντράνα είναι το καλό πράμα, γιατί έρχεται πάντα με καθυστέρηση. Ότι εγώ που είμαι πάντα στην ώρα μου δηλαδή, μου αξίζει να σαπίσω στην κόλαση και η μπαρατία μου να εξαντλείται γρηγορότερα κι απο την υπομονή μου! 

Νομίζω μόνο ένας Κριός θα με καταλάβαινε.  Η Miss Canella…   

Δεν υπάρχουν σχόλια: