Όταν χάλασε ο αρραβώνας..

Η Μπέμπα είχε επιστρέψει απο την πρώτη της συνέντευξη στην Ιαπωνία, είχε υπογράψει το πρόχειρο συμφωνητικό, για να γίνει μεγαλοστέλεχος στην εταιρεία που τόσο καιρό περίμενε μια Μπέμπα απο την Ευρώπη και για να γιορτάσουμε είχαμε βγει για ένα ντρίνκ. "Και πως σου φαίνονται οι Ιάπωνες;", ρωτάει η Τζέν-τζέν, "έμαθες καμιά λέξη στα κινέζικα;". Η Μπέμπα ανασήκωσε το φρύδι, "γιαπωνέζικα μιλάνε, όχι κινέζικα! Και όχι, δεν έμαθα τίποτα...". Ωστόσο η Μπέμπα ήθελε να να μάθει μια τρίτη ξένη γλώσσα, παρότι τα γιαπωνέζικα δεν την είχαν εμπνεύσει ιδιαίτερα. Επίσης δεν ήταν σίγουρη οτι θα υπογράψει και το τελικό συμφωνητικό, "δεν μου άρεσε...είναι όλοι ίδιοι εκεί πέρα...να φανταστείς, μπέρδεψα τον Πρόεδρο με τον κύριο που αδειάζει τους σκουπιδοντενεκέδες στα γραφεία!". Η Μπέμπα απο τότε που χώρισε με τον Κορεάτη καλλιτέχνη στο Λονδίνο, είχε πάθει τρομερή απέχθεια προς τους Ασιάτες.

Καθώς συζητούσαμε, απο το διπλανό τραπέζι ένας νοστιμούλης μελαμψός νεαρός της έπιασε κουβέντα. Στην αρχή δεν άκουγα τι έλεγαν, μου φάνηκε οτι τη ρώτησε το password για το wifi. Εγώ επενέβησα και πετάχτηκα σαν την πορδή να τον διαφωτίσω, αλλά αυτός ούτε να με φτύσει, είχε μάτια μόνο για τη Μπέμπα. Μετά κατάλαβα οτι μιλούσαν στα Αγγλικά. Η Ρούνι-ρούνι καθόταν σιωπηλή, έπινε σιγά σιγά το ποτό της και ξαφνικά πετάχτηκε πάνω, έβαλε το παλτό της κι εξαφανίστηκε. Άλλη ιστορία και τούτη... Τον τελευταίο καιρό, η Ρούνι-ρούνι εξαφανίζεται σε ταχύτητα φωτός, απο όπου κι αν είμαστε. Τη μια στιγμή σηκώνεις τα μάτια απο το κινητό κι είναι απέναντί σου, το αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο έχει εξαφανιστεί απο το οπτικό σου πεδίο. Τέλος πάντων, ο μελαμψός δίνει το κινητό του τη Μπέμπα για να του γράψει το κινητό της. Η Μπέμπα έχει γίνει άσπρη και κλωτσάει τη Τζέν-τζέν κάτω απο το τραπέζι να της πιάσει κουβέντα για να τον αποφύγει. "Γιατί χριστιανή μου; Μίλα του του ανθρώπου!", της έλεγα εγώ και την τσίμπαγα να χαμογελάσει. Τίποτα εκείνη, το χαμόγελο είχε παγώσει στο μειδίαμα των 2 χιλιοστών. Τα αρχαία αγάλματα δίπλα της χαμογελάνε μέχρι τα αφτιά. "Είναι... Άραβας!Δεν καταλαβαίνω τα πλήκτρα! Είναι στα αραβικά!", μου ψιθυρίζει για να ησυχάσω. Εγώ όμως ενθουσιάστηκα ακόμη πιο πολύ!

Ακόμη καλύτερα! Τι να τρέχεις στην Ιαπωνία; Θα σε πάει αυτός στο Άμπου Ντάμπι, βασίλισσα θα σε έχει! Διαμάντια, χρυσάφια, πετρέλαια! Πάνω στη στιγμή έχει καταφθάσει και ο Λάζα Ρούλης. "Λες να είναι αυτός ο Άραβας που ήρθε να αγοράσει τον Παναθηναικό;" αναρωτιέται... Ο Άραβας συνέχισε να παρενοχλεί τη Μπέμπα με ερωτήσεις τύπου "Που μπορούμε να βγούμε; Να πάμε για χορό! Που έχει ντίσκο!"... Η Μπέμπα τον απέφυγε και τον έστειλε στο Κολονάκι και δεν έδειξε καμία προθυμία να τον ακολουθήσει. Με τη χιλόπιτα στη μούρη ο γλυκούλης πήρε την παρέα του κι έφυγαν.

"Χαχα- φαντάζεσαι να με έκανε Πρόεδρο του Παναθηναικού?!", λέει η Μπέμπα και ξεκαρδίζεται στα γέλια. Γιατί μαρή; Άσχημα θα σου έπεφτε; "Και τι θα έλεγε ο μπαμπάς που είναι Ολυμπιακός;", αναρωτήθηκε η Τζέν-τζέν. Και έτσι κάπως εξηγείται γιατί χάλασε ο αραβοαρραβώνας...