Pink 26

Η κωλοπιλάλα των γενεθλίων δεν θα έπιανε εφέτος τη Τζέν-τζέν. Παραδόξως και για πρώτη φορά στη ζωή της, η Τζέν-τζέν ήταν πολύ εντάξει με το γεγονός ότι είχε γενέθλια, μάλιστα ήταν από τις πολύ σπάνιες φορές που ήθελε να το γιορτάσει. Μάλλον… όχι να το γιορτάσει, να το ξεσκίσει (βλέπε επόμενο επεισόδιο…). «Ξέρετε τι;», είπε ένα βράδυ που πίναμε το ποτάκι μας στο Pere Ubu, «αποφάσισα ότι…», είπε και τέντωσε το λαιμό κα κορδώθηκε σα το παγώνι- ομολογώ τρόμαξα για το τι θα ακούσω… - «αποφάσισα ότι είμαι πολύ μικρή! Ναι! Καλά ακούσατε! Είμαι πολύ μικρή! Και όχι απλά δεν είμαι έτοιμη για γάμο, αλλά ούτε καν για σχέση! Είμαι παιδί! Και σαν παιδί, έχω ανάγκη να παίξω!», είπε και ήπιε το περιέ της. Το περιέ της; Μα όλες πλέον πίνουν περιέ;

Αυτός ο Γιακαμούρι, α-το-μπάσταρδο-θα-μας-διαλύσει. Αυτός τους έχει πει να πίνουνε περιέ. Και φυσικά αυτός είπε στην Τζέν-τζέν ότι είναι …παιδί! Άκου εκεί παιδί! Παιδί 26 ετών. «Και όχι μόνο αυτό… Μου είπε ότι σε μερικές γυναίκες αντιστοιχούν πολλοί άνδρες ενώ σε άλλες…ΚΑΝΕΝΑΣ!». Ακούστηκε τόσο, μα τόσο εφιαλτικό αυτό το «κανένας». Τις καημένες τις άλλες! «Πες μου ότι εμείς δεν ανήκουμε στις ΚΑΝΕΝΑΣ!»,έλεγα από μέσα μου με τρόμο, αλλά δεν το ξεστόμισα γιατί δεν έχω χειρότερο από το να δίνω δίκιο σε αυτόν που αντιπαθώ – εν προκειμένω στον Γιακαμούρη. «Εμένα λοιπόν… μου αντιστοιχούν πολλοί άντρες!», είπε η Τζέν-τζέν και τότε έγινα πυρ και μανία. Πάνω που την είχα στρώσει, να λέω, πάνω που της είχα μαζέψει τα μυαλά… ήρθε αυτός το κωλογιακαμούρης να μου τα σκατώσει όλα!

Η Τζέν-τζέν, ευτυχισμένη με την ιδέα ότι είναι ακόμα πολύ μικρή και χρειάζεται να παίξει, αποφάσισε ότι δεν βιάζεται καν να γνωρίσει τον πρίγκιπα με το άσπρο άλογο εκείνο το βράδυ. Αποφάσισε ότι θέλει να γιορτάσουμε τα γενέθλιά της σπίτι της, μόνο κορίτσια κι ονόμασε εκείνο το βράδυ «Pink 26». Γέμισε όλο τον κήπο με ροζ και φούξια μπαλόνια, ρόζ και φούξια ρεσό στόλιζαν το ροζ τραπεζομάντηλο… Μας σέρβιρε σε φούξια πιατάκι με λευκά πουά, ακόμη κι η τούρτα ήταν ρόζ, όπως άλλωστε και το φόρεμά της… «Μα είναι σα να είμαστε σε βαπτίσια!», είπε η Thinkerbell, της οποίας το ροζ είναι από τα αγαπημένα χρώματα αλλά εκείνη την ημέρα φόρεσε μαύρα… (λένε κιόλας ότι ντυνόμαστε με χρώματα που αντιστοιχούν στη διάθεσή μας… ΤΙ ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΕΙ Ο ΓΙΑΚΑΜΟΥΡΙ  ΓΙΑΥΤΟ ΑΣ-ΤΑ-ΔΙΑΛΑ).

Μάλιστα κύριοι φίλοι και συνάδελφοι στην τρέλα. Βάπτιση. Εκείνο το βράδυ ήμασταν ήσυχες, με την Κοσμηματοπώλησσα και τη Ρούνι-ρούνι που έβριζαν τους άντρες οληνυκτίς, κι εμένα να αναρωτιέμαι… Η Τζέν-τζέν βαπτίστηκε ξανά στα 26 της πλέον χρόνια. Βαπτίστηκε με τις λέξεις «Μικρή ακόμα» και «Παιδί».

Βέβαια, καλή και η βάπτιση, αλλά αυτός ο τρόπος, δεν είναι αρκετός για να γιορτάσεις τα γενέθλιά σου… «Μα όταν λέει μικρή, πόσο μικρή εννοεί; Γιατί τόσο Ροζ;? Δηλαδή πόσο έγινε τώρα; 6; Ή 16? Τι τάξη νιώθει ότι πάει; Νηπιαγωγείο; Δημοτικό; Γυμνάσιο; Μα ανησυχώ…αλήθεια ανησυχώ.. Πως θα μάθω; Να τη ρωτήσω τι τάξη πάει ή θα παρεξηγηθεί;»…σκεφτόμουν και βασανιζόμουν.

«Λοιπόν! Το Σάββατο θα κάνουμε Open House», είπε η Τζέν-τζέν κι επιτέλους ανακουφίστηκα! Δεν ήταν στο νηπιαγωγείο! Ήταν στο Λύκειο του Beverly Hills!