Οι κρυφοί θαυμαστές

Η Ντράνα έσυρε τα πόδια της μέχρι το περίπτερο… Έπεσε στα τέσσερα κι άρχισε στα τυφλά να ψάχνει φώς, ήτοι ένα φούξια περιοδικό να της φτιάξει τη διάθεση…Ένιωθε ράκκος, η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει… «Ελάτε γρήγορα! Αργοπεθαίνω!», μας ειδοποίησε, κι ήταν Κυριακή μεσημέρι... Η Ρούνι-ρούνι έδειξε κατανόηση, έσπευσε να παρηγορήσει την απαρηγόρητη Drana Queen, που ήταν έτοιμη να φαρμακωθεί γιατί ο πρίγκιπας Roux ανακοίνωσε την αναχώρηση του από την Ελλάδα. Για πάντα. Όπως ακριβώς προέβλεπε το συμβόλαιό του… Πράκτορας της δανικής αντικατασκοπείας…Με δέρμα ταπετσαρία, που αλλάζει χρώμα όπως της σαύρας-χαμαιλέοντα  «Να ντυθείς νύφη και να πας να του χτυπήσεις τα κουδούνια!», αστειεύτηκε δια τηλεφωνικής συνομιλίας η Κωνβονταφόν εκ Λόνδρας. Η Τζέν-τζέν της έφερε φούξια ζαχαρωτά, η Ντράνα δεν σκεφτόταν ούτε το μπικίνι, ούτε το στρίνγκ, ούτε τίποτα, χλαπάκιαζε τις καραμέλες δέκα δέκα και αμίλητη ξεφύλλιζε το περιοδικό…

Ο Αρχαιοκάπηλος ήρθε αρκετή ώρα μετά κι έκατσε δίπλα της. Η Ντράνα άρχισε να παραληρρεί, κι ανάμεσα στον μονόλογο-δράμα «που θα ξαναβρώ κοκκινοτρίχη…», σήκωνε το περιοδικό και του έδειχνε με παράπονο διάφορα φορέματα, περιμένοντας να ακούσει ένα ενθουσιώδες σχόλιο, όμως τα φούξια φορέματα με τα παρδαλά καπέλα, τον άφηναν ασυγκίνητο. «Απορώ πως δεν την έχει βρίσει ακόμα…είναι σε πολύ καλή διάθεση!», είπε η Τζέν-τζέν.

Καλέ, τον θυμάστε τον Ποιητή; Ο Ποιητής, φίλος του Μαυροκορδάτου, είχε γίνει το προσωπικό μου trip advisor-exodos-athinorama… Σε κάθε του εμφάνιση στο κινητό είχε να προτείνει μια έξοδο, η περιγραφή της οποίας συμπεριλάμβανε λέξεις όπως «εξαίσιο», «εκπληκτικό», «φανταστικό» κ.ο.κ. χωρίς καμία ανταπόκριση όμως. Ο Tony (φίλος του Αρχαιοκάπηλου, μεγάλος μπεκρής) πιστεύει στην ανδρική αλληλεγγύη. «Μπράβο του! Γουστάρει πολύ! Το προσπαθεί!!! Διεκδικεί!», έλεγε βαριά κι ασήκωτα, έ-ρε-και-να-χε-κομπολόι, όμως εγώ δεν άλλαζα γνώμη με τίποτα. «Έχει γίνει ενοχλητικός πλέον!», είπα νευριασμένη. Εκείνο το βράδυ, αφού είδε κι απόειδε με εμένα να μην απαντάω τα τηλέφωνα και τα μηνύματα, έστειλε κάτι πιο άμεσο «πάμε για τσίπουρα!». Μέχρι και ο Tony, μετά από αυτό το μήνυμα, συμφώνησε ότι ο τύπος έχει ξεφύγει…

Το πρόβλημα είναι ότι πάντα μας κυνηγάει ή μας σκέφτεται κάποιος που ούτε ξέρουμε ότι υπάρχει… Μπορεί να έχεις έναν ή περισσότερους κρυφούς θαυμαστές...κάποιον που να σε έχει πάρει με απόκρυψη μόνο για να ακούσει τη φωνή σου... Κάποιον που ίσως έχει έρθει κάτω απο το σπίτι σου για να σε παρακολουθήσει να πετάς τα σκουπίδια...Κάποιος που σε βλέπει καιρό και ποτέ δεν τολμά να έρθει να σου μιλήσει... Που ρωτάει για σενα... Που ψάχνει στο facebook τους κοινούς γνωστούς και μιλάει στους φίλους του για εσένα... Που κάνει τα πάντα να "σε πετύχει τυχαία", αλλά εσύ δεν ανταποκρίνεσαι ποτέ. Κάποιος που ίσως αξίζει μια ευκαιρία, αλλά δεν θα τη δώσεις. Π.χ. που να φανταστεί ο Roux ότι η Ντράνα λυπάται για την επιστροφή του στη χώρα του…ούτε που του περνάει από το μυαλό. Κι εμείς, αντίστροφα, κυνηγάμε ή ελπίζουμε σε κάποιον που ποτέ δεν θα έχουμε… Όπως ο Ποιητής εμένα, εγώ κάποιον… άλλο κι η Ντράνα τον Roux… «Εγώ ποτέ δεν ήθελα κάτι που πίστευα ότι δεν θα έχω…», είπε η Τζέν-τζέν…Η Τζέν-τζέν Terminator πιστεύει επίσης ότι δεν έχει ερωτευτεί ποτέ, δεν πιστεύει καν ότι υπάρχει έρωτας… Έκλεισε το μάτι και πήγε προς τον G.P.P., με τον οποίο όπως φαίνεται συμμερίζονται τις ίδιες απόψεις, όπως πχ ότι  ο άνθρωπος δεν είναι μονογαμικό όν, σελίδα 3 παράγραφος 2, τόμος 1 «Από τη Θεωρία στην Πράξη».