The walk of shame

The walk of shame είναι το πρωινό που θα βγεις να περπατήσεις στους δρόμους με τα ρούχα της προηγούμενης ημέρας…ή μάλλον νύχτας; Έλα τώρα, σε όλους έχει συμβεί και ξέρεις πολύ καλά τι εννοώ. «Μπορεί να είναι the walk of fame» διορθώνει η Τζέν-τζέν, αφήνοντας να εννοηθεί «μισή ντροπή δική μου, μισή δική του». Εκείνο το πρωινό η Τζέν-τζέν βρέθηκε στο «δρόμο της Δόξας» και «shame» γωνία, όπου διατηρεί το κτηνιατρείο της. Θα ήταν άτοπο και άπρεπο να εργαστεί με το δωδεκάποντο, μαύρο βραδινό γοβάκι, οπότε ζήτησε τηλεφωνικώς από τη Δουλάρα που έχουν στο σπίτι, να της φέρει στο κτηνιατρείο «τα πράσινα παπούτσια και ένα ζευγάρι κάλτσες», εννοώντας φυσικά κάποιο αθλητικό παπούτσι. Λίγη ώρα μετά η Δουλάρα καταφθάνει με ένα ζευγάρι πράσινα καλοκαιρινά πέδιλα (πιο αναπαυτικά από τη μαύρη γόβα μεν, αλλά απορίας άξιον πως τα συνδύασε στο μυαλό της με…κοντά αθλητικά καλτσάκια), οπότε η Τζέν-τζεν καταδικάστηκε σε ένα ολοήμερο εργασιακό walk of shame, καθότι πράσινο πέδιλο με κάλτσα ήταν ακόμη πιο ντροπιαστικά από τη βραδινή τη γόβα…

Για να περπατήσεις βέβαια το walk of shame δεν χρειάζεται να ξυπνήσεις με τα ίδια ρούχα από το προηγούμενο βράδυ, μπορείς να νιώσεις την ίδια ντροπή στο δρόμο με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Όπως για παράδειγμα, όταν χαζογελάς στο κινητό σου, επειδή μόλις έχεις στείλει ένα ντροπιαστικό μήνυμα. Περπατάς και κοιτάς σα το χάνο με εκείνο το εξευτελιστικό πονηρό μειδίαμα, ενώ η απάντηση στο μήνυμα που έστειλες είναι αμφίβολη ή ακόμη χειρότερα, διφορούμενη! Η σειρά των συναισθημάτων είναι τα εξής: καίγομαι-λιώνω-σβήνω-ξανανάβω.

The walk of shame μπορεί να είναι επίσης, η βόλτα που κάνεις έξω από εκείνο το μαγαζί (ή και μέσα οι πιο τολμηροί) για να τσεκάρεις αν το «πρόσωπο» είναι εκεί… Περιφέρεσαι σαν αγγούρω πέρα δώθε και κάνεις ότι μιλάς στο τηλέφωνο… (μπαρούφες, σε έχουν πάρει χαμπάρι όλοι…). Walk of shame μπορεί να είναι επίσης, εκείνος ο περίπατος όπου σε έχει πιάσει κόψιμο και νομίζεις ότι το βλέπουν όλοι στο πρόσωπό σου μέχρι να φτάσεις εκεί που πρέπει να φτάσεις…Ή η πρώτη φορά που θα βγεις από την τουαλέτα του επιμένοντας ότι «έπλενες τα χέρια σου»… Ή η πρώτη φορά που θα κάνεις βόλτα στο σπίτι του με τα εσώρουχα, ή όταν θα πας να τυλιχτείς με το σεντόνι για να σηκωθείς (τώρα σε έπιασαν οι ντροπές μωρή;) κι εκείνος θα σου πει «μείνει γυμνή δε με πειράζει!!!»…(αν το πει αυτό μπράβο του).

Ο walker έχει πάντα μια ενοχή στα μάτια να ξέρεις…Αν τον παρατηρήσεις το βλέπεις ξεκάθαρα. Τις περισσότερες φορές βέβαια έχει και μια ικανοποίηση ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του…

Καλού κακού πάντως, αν έρθετε στο P.U. προτιμήστε casual ρούχα, να μπορείς να βγεις με αυτά και το πρωί χωρίς να σε πάρουν χαμπάρι…my dear walkers. Σε περίπτωση «πού» βρε παιδί μου!!!!