The black rose

Όλο αυτό το διάστημα που η Ζωζώ είχε εξαφανιστεί, μόνο μια φορά βγήκαμε όλες μαζί. Ασχολήθηκε η καθεμιά με τη ζωή της, με τους άλλους φίλους μας, με τις άλλες ασχολίες μας κι ήρθαμε αντιμέτωπες με τη σκοτεινή… πλευρά της Σελήνης. Τους φόβους…

Η Ζωζώ λοιπόν, αντιμετώπισε τα αποτελέσματα της τεμπελιάς της… Έτρεχε και δεν έφτανε για να προλάβει σε 10 μέρες, ό,τι έπρεπε να έχει γίνει στο εξάμηνο μέσα. Έπινε δέκα καφέδες την ημέρα,  κοιμόταν στις 10 το πρωί όποτε και εάν είχε χρόνο για ύπνο. Η Τζέν-τζέν και η Ρούνι- Ρούνι, έπρεπε να αντιμετωπίσουν την δική τους εξεταστική, ξεπερνώντας την άρνηση που λόγω ανάδρομων πλανητών είχε κατσικωθεί στους διδύμους. Η μια παρουσίασε τάσεις φυγής, η άλλη ήθελε να πέσει από το παράθυρο. Η Μπέμπα, επίσης, έπρεπε να πατήσει γκάζια για να τελειώνει  με το μεταπτυχιακό. Ωραία είναι να παλεύεις για την εξεταστική σου και τα μόνα φαντάσματα που βλέπεις, να είναι οι καθηγητές σου και οι βαθμοί. Μου λείπουν τα φοιτητικά χρόνια… Μου λείπει να ξημεροβραδιάζομαι κάτω από μια λάμπα, ανάσκελα, μπρούμυτα, στο πάτωμα, με δέκα στυλό και χιλιάδες σημειώσεις. Να μιλάω στον εαυτό μου για να αφομοιώνω καλύτερα τις πληροφορίες,  να μη με νοιάζει που πίνω φραπέ στη 1 το βράδυ.  Αυτές τις ημέρες εγώ επαναστατούσα στο Σύνταγμα, γκάριζα και μούτζωνα και ψήφιζα και περπατούσα. Και τόσες ημέρες, αναρωτιόμουν πότε θα ξαναδώ γνωστά πρόσωπα, ανάμεσα σε τόσους αγνώστους. Τα ήθελα και τα έπαθα να λες.

Το πρόβλημα με τους φίλους σου, είναι ότι σε αγαπάνε πολύ.  Μετά από τον Αγώνα ολονών μας λοιπόν, είχαμε τρία βασικά θέματα ημερήσιας διάταξης κι ένα έκτακτο. Παραγγείλαμε τέσσερα Cosmo, καθίσαμε στο πιο απόμερο τραπέζι κι αρχίσαμε τη συνεδρία.  «Λοιπόν… Έχουμε στα χέρια μας αυτή τη φωτογραφία. Ο Roux , το λαπ τοπ, ένα κομμάτι τοίχου και σα να διακρίνεται λίγο η τέντα της βεράντας. Ύστερα  από έρευνα και stake out, καταλήξαμε ότι το σπίτι είναι αυτό, στις Οδούς Απελπισίας 2 και Ντροπής 1 γωνία. Το καταλάβαμε από το στοιχείο Γ. Χρειαζόμαστε και μια δεύτερη γνώμη… Θα περάσουμε μετά, είναι walking distance από το PU».  Ο Roux είναι δύσκολη περίπτωση, διότι φέρει άλλη κουλτούρα από τη Μεσογειακή κι είναι αρκετά περίπλοκο να τον καταλάβεις.  Το πρόβλημα παρέμεινε άλυτο κι η Ντράνα έγινε φούξια από σκασμό. 

Περνώντας στο δεύτερο θέμα της ημερήσιας διάταξης, η Ζωζώ, που ήταν αδιάβαστη, κουνάει το τσιγάρο της ανέμελα πάνω από το κοκτέιλ, κάνοντας ζωηρά κυκλάκια.  Η Τζέν- τζέν ήταν άμεση. «Η γριά- Ινδιάνα κάλεσε σε δείπνο στο εξοχικό του στο Δουβλίνο την Ακατανόμαστη. Επίσης της προσέφερε ένα Μαύρο σαν τη μοίρα σου Τριαντάφυλλο. Ξέρεις, από αυτά τα σπάνια. Ήξερε ότι η Ακατανόμαστη είναι στην παρέα μας…». Η Ζωζώ έγινε έξαλλη. Έσβησε το τσιγάρο επιτόπου, σηκώθηκε όρθια, έβγαλε τα εναπομείνοντα μαύρα τριαντάφυλλα από το βάζο, πλησίασε τη Γριά Ινδιάνα που έτρωγε ανέμελη τη  μακαρονάδα  της, λίγο παραπέρα και την μπουγέλωσε χωρίς να πει τίποτα. Η Γριά Ινδιάνα ένιωσε  ντροπιασμένη, έμεινε άναυδη. Η Ζωζώ χαμογέλασε, επέστρεψε στο τραπέζι και είπε «Νομίζω λύθηκε! Συμφωνούμε παμψηφεί;». Κουνήσαμε τα κεφάλια και συνεχίσαμε.  

Τώρα, θα λύναμε και το τρίτο, αλλά δεν άντεξα, θα έσκαγα αν δεν έβαζα στο τραπέζι το έκτακτο. 

«Είναι μικρότερη… Άσχημη αλλά νεότερη. Διαδηλώναμε μαζί στο Σύνταγμα. Ήμουν σχετικά ψύχραιμη. Οι μάρτυρες το αρνούνται, όπως και πολλά άλλα. Υπάρχει διαστρέβλωση πληροφοριών σε πάνω από 3 στοιχεία. Έχω όμως και τη μαρτυρία της Τζέν- τζέν. Τι κάνουμε;» ρωτάω ψύχραιμα.  Η Τζέν-τζέν αντιστάθηκε «Απαπα, χάλια είναι καλέ!».Της παρηγοριάς το κουλουράκι να φάνε οι πεινασμένοι, εγώ χόρτασα!  «Μην κουράζεστε λέμε! Μου τα είπε όλα ο Μαρκ Ζούκενμπεργκ!». Σιωπή… Ό,τι και να ακούσεις από τους φίλους σου σε τέτοιες στιγμές, μη τους πιστεύεις, προσπαθούν να σε κάνουν απλά να νιώσεις καλύτερα, δεν τυφλώθηκαν, ούτε κουφάθηκαν, ούτε χάλασε ο εγκέφαλός τους. «Ωραία λοιπόν. Τι την κάνουμε;» ρωτάει η Ζωζώ, ψάχνοντας με τα μάτια  το επόμενο φονικό όπλο. «Mπα... Τίποτα. », λέω απογοητευμένη, άλλωστε στην πραγματικότητα αυτός ο καλοκαιρινός έρωτας του 2010 είχε μπαγιατέψει για τα καλά. Να τη χαίρεται την καινούργια του αγάπη!

Το τρίτο θέμα, δεν προλάβαμε να το αναπτύξουμε. Καταρχήν γιατί εγώ έφυγα να πάω στα επείγοντα να με κοιτάξουν, δεν πάω καλά,  και γιατί το «θέμα 3», ήρθε κι έκατσε τυχαία στο τραπέζι μας. Oh, Mr. BlueEyes… έπεσες στα δίχτυα της Terminator...