Όλα ξεκίνησαν ένα τράτζικ φθινοπωρινό ξημέρωμα στα Εξάρχεια… (Σεπτέμβριος,2010 - Ιανουάριος 2014)

20110523

Οι Μαγκούφισσες Season 1, Ep.28


Καταρχήν έχω παραλείψει να αναφέρω ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο του Pere Ubu κι αυτός είναι η Κουτσομπόλα. Πρόκειται για τον ταμεία, δεξιόθεν του μπαρ ΚΑΙ ΝΑΙ είναι άντρας, φυσικά. Η Κουτσομπόλα που λέτε, (διότι το gossip boy είναι πολύ λίγο για να χαρακτηρίσει το ποιόν του) με το ένα μάτι κάνει υπολογισμούς για να δίνει ρέστα και το άλλο το έχει μονίμως στραμμένο επάνω μας, να δει, ποιον κοιτάμε, που μιλάμε, γιατί γελάμε…

Παλαιότερα, επικεντρωνόταν σε εμένα και το Χόρχε. Αλλά μετά το καλοκαίρι, που δεν είχε πλέον νόημα αυτή η ιστορία γιατί άλλοι έρωτες μας πήραν τα μυαλά, άρχισε να παθαίνει εμμονή με την Τζέντζέν και τον GPP.  Η ταλαίπωρη Τζέντζέν έπεσε στην ανάγκη του. Έπρεπε να τον πλησιάσει, για να του πει, να πει στον GPP τάχα μου ότι καθόμαστε «εκεί», να έρθει να μας χαιρετήσει. Φοβισμένη, με τους ώμους κυρτούς πλησιάζει τη λυσσάρα Κουτσομπόλα και λέει «Πες στον GPP ότι μπλά μπλά». Στρίβει την πλάτη και ξαναγυρνάει με puppy eyes σε εμάς. Η Ρούνρούνι κοπανάει τη μπακατέλα – κινητό της και βρίζει όλο τον ανδρικό πληθυσμό. Τι έγινε Τζέντζέν; «Το είπα στην Κουτσομπόλα…» Και γιατί είσαι έτσι; Με τα μούτρα μέχρι το πάτωμα; «Έτσι είναι τα μούτρα μου! Πότε θα το καταλάβεις επιτέλους;» Και τι του είπες; « Βασικά… ήταν σα να άφησα μήνυμα στον τηλεφωνητή!!!» λέει και κρυφογελάει, ενώ η Κουτσομπόλα δεν σταματά να μας παρακολουθεί με την άκρη του ματιού της. 

Το όλο κλίμα της #katrakila (είναι το νέο πρότζεκτ που τρέχουμε οι Maks) επισφραγίζεται με την ατάκα του Αλέ-ρετούρ-Μονακό (καλού μας φίλου)… ο οποίος μας κοιτάζει, ξεκαρδίζεται στα γέλια  μόνος του κι ανάμεσα στα χαχανητά πετάει κι ένα «Μαγκούφισσες!».

Από την άλλη η Ζωζώ κάτι σιγομουρμουράει και σε μια στιγμή, αστράφτει το βλέμμα της και ξεφωνίζει στο αφτί της καψερής Ντράνας «Sex machineeeeeee!». Αρχίζω και γελάω τόσο υστερικά, μη μπορώντας να σταματήσω φυσικά και τότε η Ντράνα ανοίγει το στόμα της… Κάνει σα να μην είμαι μπροστά και κυρίως απευθυνόμενη στη ψύχραιμη Μπέμπα, λέει «Ρε, δεν μ’ αρέσει που γελάει έτσι, χωρίς λόγο… Δεν είναι καλό σημάδι! Είναι σπασμένα νεύρα!» και δαγκώνει τα νύχια της με λαχτάρα.
Το έχουμε χάσει ομαδικώς… Φοβερά χριστουγεννιάτικο πνεύμα…

Καθόμαστε στο αυτοκίνητο και θυμόμαστε όλες τις καλύτερες στιγμές του 2010… Η καθεμιά έχει τουλάχιστον τρείς να θυμηθεί και μια πικρή ιστορία να τη συνοδεύει…

Γυρνάμε σπίτια μας και τα χειρότερα μας βρίσκουν μετά τη 1 το βράδυ, με όλα τα  κοινωνικά δίκτυα ανοιχτά (msn, facebook, twitter και skype, κυρίως skype…), εμφανώς επηρεασμένες από τη συζήτηση στο αυτοκίνητο, και με ένα ασήκωτο βάρος, το βάρος του 2010… και τέλος πάντων, η καλύτερη στιγμή μου, για το 2010, ήσουν εσύ… Τραγικό!

Δεν υπάρχουν σχόλια: