Ένα ηλιόλουστο αλλά ψυχρό Σάββατο, σε χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα είναι αυτόματη πρόσκληση για βόλτα στο κέντρο. Όλοι οι οιωνοί άλλωστε δείχνουν πως οι συνθήκες είναι ευνοϊκές…
Παρκάρουμε στον κατηραμένο Αγ. Δημήτριο, όπου το νέο mall έχει κάνει την περιοχή πιο αντιπαθητική και απρόσιτη απ, ό,τι ήδη ήτανε, ειδικά μετά το Σεπτέμβριο (μόνο με σκόρδα κυκλοφορεί κανείς πλέον με ασφάλεια στα στενά γύρω από το μετρό). Ένα μπαμ πίσω, ένα μπαμ μπροστά κι έχεις παρκάρει. Ανοίγεις την πόρτα και αντικρίζεις μια φρέσκια, γιγαντιαία, εκρού σκατούλα. «Στο τσάκ τη γλίτωσα», λέω στη Τζέντζέν…
Το κέντρο είναι θλιβερό. Στο κολωνάκι, σε κεντρικότατο δρόμο έχει στηθεί… συσσίτιο σοκολάτας, τσαγιού, σούπας και μπύρας. Πρώτη φορά βλέπω γυναίκες με γούνες και άντρες με ρόλεξ να στήνονται στην ουρά για ένα κομμάτι σοκολάτας. Πάνω στην ώρα, η γκαντεμιά κάνει ποδαρικό με ένα τηλεφώνημα. «Άκυρο το αυριανό…», φτού σου!
Με τα αφτιά κατεβασμένα από την απογοήτευση, πήραμε το δισάκι μας στον ώμο κι επιστρέψαμε στον Αγ. Δημήτριο. «Λες να έχω φάει κλίση;», «λες να με έχουνε τρακάρει;», με τέτοια γκαντεμιά όλα να τα περιμένεις. Άρχισα να εξερευνώ σπιθαμή προς σπιθαμή το αυτοκίνητο, ψαχουλεύοντας για κάποια γρατζουνιά. Σκύβω να δω καλύτερα και κάτι περίεργο μυρίζει… Και μυρίζει απαίσια… Η απαίσια μυρωδιά έρχεται από το παπούτσι μου. Ναι κυρίες και κύριοι, είχα δεν είχα, την πάτησα τελικά την εκρού χλαπάτσα. ΣΟΚ!
Δεν πέρασε ούτε μια στιγμή από το μυαλό μου να το καθαρίσω. Έβγαλα επι τόπου τα παπούτσια, μπήκα στο αυτοκίνητο και έφυγα… ξυπόλητη! Ούτε γύρισα να κοιτάξω πίσω… Αντίο παπούτσια…
Λένε ότι τα σκατά φέρνουν τύχη… Για να δούμε… Προς το παρόν, έχω να πω, ότι τον Άγ. Δημήτριο… στα παλιά μου τα παπούτσια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου